Het opschrift boven deze meditatie lijkt pure onzin. Het doet denken aan en vaste uitdrukking: ‘Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen’. Dat gebeurt dus nooit. ‘Pinksteren’ betekent letterlijk: vijftigste. Die naam heeft het feest gekregen omdat het wordt gevierd op de vijftigste dag vanaf het Paasfeest, zeven weken later. De uitdrukking betekent dan ook: er komt nooit iets van terecht. Je kunt wachten tot sint-juttemis. En nu komt er in het opschrift nog eens bij: ‘op Kerst’. Daar heb je helemaal geen schijn van kans op. Kerst valt in de winter, Pasen in het voorjaar en Pinksteren tegen de zomer. Die vallen nooit samen.
Wat heeft het voor zin om zo’n thema te formuleren? Er zijn twee redenen te bedenken. De eerste is: Zo maak je mensen nieuwsgierig. Als u nu nog steeds aan het lezen bent, is dat vermoedelijk gelukt. De tweede reden is nog belangrijker: inhoudelijk is deze verbinding minder onzinnig dan dat ze lijkt. Want om Kerst te kunnen vieren moet je op de een of andere manier ook Pasen en Pinksteren erbij betrekken.
Want Pasen is het feest van Jezus’ opstanding uit de dood. En wat maakt de geboorte van het kind Jezus nu zó belangrijk dat we die elk jaar op Kerstfeest vieren? Er worden zo veel kinderen geboren, en hun geboorte vieren we niet jaarlijks massaal. Zíjn geboorte is daarop een uitzondering door het feit dat Hij voor ons gestorven is en de dood overwon.
En Pinksteren is het feest van de uitstorting van de heilige Geest. De Geest maakt je blij. Hoe kun je met je hele wezen blij zijn dat Jezus geboren is en opstond uit de doden, als je niet een persoonlijke relatie met Hem hebt door de heilige Geest?
Dus: als je Kerstfeest viert, vier je ook een beetje Pasen en Pinksteren. Je verheugt je er namelijk op dat Hij nu leeft, en dat je een levende band met Hem hebt. Zonder zijn levende aanwezigheid en zonder die persoonlijke band gaat de essentie van het Kerstfeest aan je voorbij. Dat wil zeggen: de data van Pasen, Pinksteren en Kerst vallen wel niet samen en zullen dat ook nooit doen, maar de inhoud van de drie feesten schuift wel in elkaar.
Hebben wij de heilige Geest ontvangen die ons in verbinding brengt met de levende Christus die als kind geboren is? Die vraag brengt mensen wel eens in verlegenheid. Je weet het allemaal wel, maar het doet je niet zo veel, je kunt er zo ver vandaan leven. Waar blijkt nu uit dat je je laat leiden door de heilige Geest?
In de Bijbel zijn de meest in het oog springende tekenen het spreken in tongen en het profeteren. Maar dat zijn niet de enige tekenen. Als je vrede ontvangt in je hart ondanks de problemen, als je ervoor uit durft te komen ondanks het onbegrip, als je ervan overtuigd bent en je niet van je geloof af laat brengen, dan zijn dat aanwijzingen dat de Geest in je werkt. En als je je daarin tekort voelt schieten, is er nog een aanwijzing: als het je niet loslaat en als je het graag wilt en ernaar verlangt dat Christus je houvast is, dat je duidelijkheid mag vinden, dat je tot overgave komt. Dan is dat een teken dat de Geest u en jou niet loslaat. Om die Geest mag je bidden en je mag je laten bemoedigen door Gods belofte.
God weet waar we mee te stellen hebben als mensen, zijn Zoon is zelf mens geworden, aan ons gelijk. Daar bepaalt het Kerstverhaal ons bij. God weet wat ons grootste probleem is, namelijk dat we de weg zijn kwijtgeraakt en dat ons leven dood loopt. Zijn Zoon kwam ons opzoeken en is zelf door de dood heengegaan. Dat is het licht van Pasen. En God weet dat we daar vanuit onszelf niet bij kunnen. Daarom deelt Hij zijn Geest uit om het in ons hart te leggen. Dat is de werkelijkheid van Pinksteren.
Pinksteren, Pasen en Kerst vullen elkaar aan. Ze hebben elkaar nodig. We hebben echt iets te vieren.