Mijn collega Goldschmeding van de pinkstergemeente in Amersfoort verdedigt de pedagogische tik en verklaart die methode ook binnen zijn gezin toe te passen. Hij deed dat in preken die hij in 2005 en 2007 hield op conferenties over het gezin. Op grond van deze uitlatingen is hij langdurig ondervraagd op het politiebureau en wordt hij vervolgd wegens mishandeling.
Hij verdedigt zijn standpunt met een beroep op Spreuken 23, waar in de verzen 13 en 14 te lezen staat: ‘Onthoud de tucht niet aan de knaap; slaat gij hem met de stok, hij sterft er niet van; gij slaat hem wel met de stok, maar redt zijn leven van het dodenrijk.’
Mag een voorganger met een beroep op de Bijbel verkondigen dat het heilzaam kan zijn dat een ouder zijn of haar kind voor het bestwil van dat kind een klap geeft? Ik denk eerlijk gezegd van wel, ook al begrijp ik best dat er haken en ogen aan zitten, en dat er genuanceerd over gesproken moet worden. Want voor je het weet gaat het niet over een weloverwogen corrigerende tik, maar over huiselijk geweld.
De vraag die mij vooral bezig houdt is: waar gaat het de politie en het openbaar ministerie nu eigenlijk om? Is het probleem dat pastor Goldschmeding daadwerkelijk te ver is gegaan in de opvoeding van zijn kinderen? Uit de berichtgeving zoals die door het ND gegeven is op twee achtereenvolgende dagen, blijkt daar niets van.
In het tweede krantenartikel, van vrijdag 11 september, wordt toegelicht waarom de toenmalige minister van justitie deze wet heeft willen uitvaardigen. De reden was dat ouders bij verdenking van kindermishandeling zich niet zouden kunnen verschuilen achter de ‘corrigerende tik’.
Dat is net zo’n bepaling als de regel in Duitsland dat je op de Autobahn minimaal vijf liter benzine in je tank moet hebben. Er is geen agent die dat controleert, maar op grond van die bepaling kan de politie wel altijd een bekeuring uitdelen wanneer een auto zonder benzine aan de kant van de weg komt te staan. Het is een soort vangnetbepaling.
Maar als er nu geen serieuze aanwijzingen zijn dat de pastor in kwestie zijn kinderen heeft mishandeld, wat is er dan loos? Stel dat er een Pfarrer in Duitsland in een preek op een conferentie over verkeersgedrag zegt dat hij er geen bezwaar tegen ziet om van tijd tot tijd met minder dan vijf liter benzine op de snelweg te rijden en dat hij dat ook wel eens doet, is dat dan voor de Duitse politie reden hem aan te houden, te verhoren en in staat van beschuldiging te stellen? Dan moet er toch iets anders aan de hand zijn?
Wat mij bevreemdt is, dat het in dit geval kennelijk niet is toegestaan een andere mening te ventileren dan die welke de wet verwoordt. Maar als dat waar zou zijn, zou de vrijheid van meningsuiting wel op een bedenkelijke manier onder druk staan. Het zou het zoveelste teken van kleingeestigheid zijn bij de liberale meerderheid in Nederland.
Nu voelt men het ongerijmde daarvan ook wel aan. Daarom wordt de aanklacht toegespitst op de daadwerkelijk gegeven tikken. Een oneigenlijk gebruik van de wet.
Ben ik dan niet bewogen met de naar schatting 80.000 slachtoffertjes van mishandeling? En geeft Goldschmeding daarbij niet een fout signaal af? De uitwassen baren mij zeker zorgen, maar dat dwingt ons niet in het tegenovergestelde extreem te vervallen. Laten we proberen genuanceerd over deze zaken te blijven spreken en elkaar de ruimte laten voor onze overtuiging uit te komen.
Dit alles onder het voorbehoud dat de berichtgeving over deze kwestie in het ND evenwichtig is geweest.