De laatste zin uit mijn vorige stukje blijkt niet overbodig te zijn geweest. Het formuleerde een voorbehoud op wat ik daarvóór schreef:
‘Dit alles onder het voorbehoud dat de berichtgeving over deze kwestie in het ND evenwichtig is geweest.’
Inmiddels is gebleken dat die berichtgeving nog onvolledig was en geen evenwichtige voorstelling van zaken gaf. De tekst van de preek uit 2007 is inmiddels door het Algemeen Dagblad achterhaald. Daarin zegt prediker Goldschmeding dat ouders moeten zorgen dat hun kind ook echt pijn heeft, wanneer het door een van de ouders geslagen wordt. ‘Zoek iets wat effect heeft. Als ze vervolgens gaan krijsen, is dat ook rebellie.’ Het slaan moet niet stoppen bij het eerste gehuil, maar doorgaan ’tot het moment dat ze zich overgeven.’
Deze dingen kunnen niet met een beroep op de Bijbel worden verdedigd.
Ik neem daar afstand van.