In het laatste nummer van De Wekker, uitgave van de CGK, staat een interview met de heer Krijn de Jong, die jarenlang verbonden is geweest en nog steeds is, na zijn 65e, aan het werk van de Stichting Tot Heil des Volks in Amsterdam. Het gesprek gaat over zijn werk, over de jongeren in zijn woonplaats Urk, over zijn kerkelijke oriëntatie, en over de synode en het weerstaan van de tijdgeest. Dat laatste punt bleef bij mij haken en dat is een goede reden er even bij stil te staan.
Hij krijgt de vraag voorgelegd: Als u de volgende synode zou mogen toespreken, wat zou dan uw boodschap zijn? Zijn antwoord is, dat de kerken de moed moeten hebben de tijdgeest te weerstaan vooral ten aanzien van de seksuele moraal. We mogen niet meer en niet m inder doen dat wat Gods Woord zegt. Op het gebied van seksualiteit is hij niet gerust over de ontwikkelingen binnen de kerken. God heeft de seksuele omgang bedoeld binnen een huwelijksverbond tussen een man en een vrouw.
Deze woorden lees ik als toespeling op het synodale debat achter gesloten deuren over homorelaties. Wat is er op dat punt inmiddels gepasseerd en wat staat ons te wachten? Tussen 2007 en 2010 is een synodale studiecommissie aan het werk geweest met de opdracht de bijbelse lijnen over homoseksualiteit in kaart te brengen en aanbevelingen te doen voor de toepassing van die aanwijzingen op onze tijd. Deze commissie is er niet uitgekomen en heeft op de synode van 2010 haar opdracht teruggegeven. Krijn de Jong was lid van die commissie. De synode van 2010 (inmiddels 2011) heeft een nieuwe studiecommissie benoemd met eenzelfde opdracht, die in 2013 rapport moet uitbrengen.
Als deze achtergrond er niet was, zou ik reden hebben van harte met hem in te stemmen. Op veel punten zouden we veel duidelijker moeten zijn in onze keuzes en ons veel meer bewust moeten zijn dat christenen ten aanzien van hun omgang met seksualiteit een bijzondere verantwoordelijkheid hebben. Maar tegen de geschetste achtergrond zitten er aan zijn woorden haken en ogen.
Ik beluister er een poging in het discussieklimaat te beïnvloeden, en dat zou juist nu de synode zich erover buigt niet moeten gebeuren. Mensen die op grond van de Bijbel en hun overtuiging hoe de vertaalslag naar vandaag moet worden gemaakt met hem van mening verschillen, worden door hem verdacht gemaakt. Zij gaan door de knieën voor de tijdgeest. Zo wordt vooruitgelopen op de conclusies van de synode. Er worden absolute tegenstellingen opgeroepen. Er wordt stemming gemaakt. Als je anders denkt ben je fout en heb je geen recht van spreken. Voor wie trouw zijn aan het Woord, is de uitkomst duidelijk.
Helaas betekent dit, dat het denk- en spreekklimaat wordt verpest. Er wordt wantrouwen gezaaid of broeders en zusters met een andere mening wel willen buigen voor God. Terwijl het Woord en het verstaan van het Woord juist de basis is om de discussie met elkaar aan te gaan. Eigenlijk levert De Jong impliciet kritiek op de commissie waarvan hij zelf deel heeft uitgemaakt. Ja, ten diepste stelt hij de synode in gebreke, omdat die nog geen uitspraak heeft gedaan over iets waarover de Bijbel kennelijk duidelijk is. Dit is een vorm van beïnvloeding van kerkelijke vergaderingen waarvan bij andere gelegenheden, óók over homorelaties, maar zonder stemmingmakerij, door kerkelijke leiders met stelligheid en verontwaardiging is beweerd dat die nooit mag plaatsvinden. Nu staat het in het officiële orgaan van de CGK, De Wekker.
Dat brengt me bij mijn laatste punt. De vraag die de interviewer, Ewout van der Staaij, over de boodschap aan de synode stelt, komt in het gesprek helemaal uit de lucht vallen. Niets in het voorafgaande geeft aanleiding tot die vraag, ook niets in de gebeurtenissen van nu. De synode was eerder nog niet genoemd, en de eerstvolgende synode is pas in 2013. Vanwaar dan deze vraag? Is het een een-tweetje om een bepaald kerkelijk groepsgevoel te promoten? Dat zou een ongeestelijke bezigheid zijn met ongeestelijke gevolgen. Vanaf nu zal ik goed opletten hoe De Wekker met dit thema omgaat.