Een foto van meest vrouwelijke klanten die koortsachtig zoeken naar de koopjes van hun gading om daarmee hun slag te slaan in een aanbiedingenbak van een warenhuis. Een tekst over graaidagen bij de Bijenkorf en de kick van het keuren en kopen. Waarom komen vooral vrouwen hierop af?
Het wijst erop, als ik het wel heb, dat de vrouwen nog steeds de ware economen van onze samenleving zijn, letterlijk de huishouders, de beheerders van de huishoudportemonnee. Zij hebben verstand van aanbiedingen en voordeel en zij bewaren het overzicht over wat er nodig is in huis.
In een sombere bui zou men hieruit kunnen afleiden dat het met de emancipatie nog niet goed gesteld is. Het zijn nog steeds de vrouwen die voor het huishouden opdraaien; niet de economen, de beheerders van het huis, maar de huishoudsters, de sloven die hun ambities maar moeten vergeten en de goed genoeg zijn om te zorgen dat alles op tijd in de koelkast, in de linnenkast en uit de wasmachine komt.
Ik zou het deze keer van de andere kant willen bekijken. Het zijn de vrouwen die nog verstand hebben van de elementaire vereisten voor het levensonderhoud. Zij houden de huishoudens draaiende, zij houden met hun aankopen de economie draaiende. Zij zijn de managers van de basisbehoeften, zij staan klaar om hun hulpbehoevende man en kinderen te voeden en te kleden, zij anticiperen slagvaardig op de wensen van de huisgenoten, zij denken na, zij voelen zich verantwoordelijk, ze zijn gehaaid.
Nee ik pleit er niet voor dat hier verandering in moet komen. Als in de breedte van de maatschappij mannen deze rol zouden moeten overnemen, zouden we helemaal in een crisis belanden. Het gaat me er meer om dat wij als mannen in hen onze meerderen erkennen.
Dat lijkt misschien wat onwaarachtig, want in onze mogelijke gemakzucht komt de hun door mij toegekende superioriteit ons natuurlijk bijzonder goed uit. Het zal me wel niet helemaal lukken die verdenking van mij af te werpen, maar ik bedoel het oprecht. Het vult me wel degelijk met respect. Ze verdienen het dat we oog hebben voor hun spilfunctie in het huisgezin en dat we waardering opbrengen voor de manier waarop zij die vervullen.
En laten we enig geduld betrachten met die vrouwen wie het minder goed lukt de prioriteiten en de buitenkansen in een goed evenwicht te brengen.
Dan gunnen we de vrouwen de gelegenheid om zo nu en dan zichzelf uit te leven in het doen van slimme koopjes voor weinig geld, of dit nu de realiteit of een illusie betreft. Belangrijker nog zal het zijn dat we onze waardering en bewondering tot uitdrukking brengen.
Hoe we dat doen, dat zal voor iedereen weer anders zijn. Voor de een is dat bij bijzondere gelegenheden iets kostbaars, voor de ander een regelmatige bloem. Voor een derde een waarderend en stimulerend woord op z’n tijd.
En daar voeg ik mijn weblog aan toe.