Misschien kijkt u ook wel eens naar dr. Phil, de Amerikaanse psychotherapeut die vanuit de televisiestudio mensen uit de psychische problemen probeert te halen met praten en het geven van opdrachten. Ik ben er geen fan van, maar soms kom ik in zo’n gesprek en raak ik geboeid.
Dat was een paar weken terug ook het geval. Nu eens niet in de studio, maar op locatie bij de mensen thuis met camera’s die daar een periode waren opgesteld, en op een therapieboerderij.
Zij was alcoholverslaafd. Drie afkickpogingen waren al mislukt. Hij kon daar niet mee omgaan. Hij mishandelde haar, soms voor de ogen van hun driejarige dochtertje dat er gillend bij stond. Het was feilloos geregistreerd.
Verschillende dingen maakten indruk op mij. In de eerste plaats de indringende manier waarop dr. Phil de vrouw en haar man probeerde te overtuigen van de ernst van de situatie.
Een fragment uit een gesprek.
‘Je bent verslaafd’.
‘Nou, als het moet kan ik het best laten staan, maar soms neem ik er inderdaad wel eentje.’
‘Nee, je bent totaal verslaafd. Toen je hier binnenkwam was je nota bene dronken. In je tas zat een fles Wodka die bijna leeg was.’
‘Ja, dat is wel zo. Maar ik kan er wel mee omgaan.’
‘Kun jij ermee omgaan? Een half uur nadat je thuis kwam uit de kliniek zat je al weer aan de drank. – Hoe denk jij eigenlijk nog iets van je leven te maken?’
‘Als het nodig is laat ik het staan. Ik ben er voor mijn kinderen. Die zijn alles voor mij.’
‘Ben jij er voor je kinderen? Weet je wel wat voor moeder die hebben? Denk je dat die gelukkig worden als hun moeder volkomen van de wereld is? – Weet je wel dat je leven zo volledig kapot gaat? En dat van je kinderen erbij? – Wat denk je dat er gebeurt als de kinderbescherming hier achter komt?’
‘Dan zullen ze de kinderen wel weghalen.’
‘Leef jij dan voor je kinderen? Je leeft voor de alcohol en nergens anders voor. Daar offer je je kinderen aan op. Je zit helemaal aan de grond. Er móet nu iets gebeuren, anders is het een verloren zaak.’
En zo gaat het nog langer door.
Haar vader wordt opgetrommeld, de buren worden erbij gehaald. Die houden haar en haar man de spiegel voor, om ze ervan te overtuigen dat het volledig fout loopt als het roer niet helemaal om gaat.
Het tweede dat mij opviel is, dat de mensen in de problemen de ernst van hun problemen zo hardnekkig ontkennen en zichzelf en anderen wijsmaken dat ze de situatie nog wel in de hand hebben.
Die dr. Phil, die is er alleen maar op uit om goede tv-programma’s te maken, zeggen ze in het begin.
Waarom haal ik dit op?
Omdat ik soms denk dat het voor ons ook wel eens heilzaam zou kunnen zijn als wij hardhandig geconfronteerd worden met de puinhoop die we ervan gemaakt hebben.
Puinhoop?
Als je met de rug naar God toe leeft, ga je te gronde. De mens is gemaakt als kind van God. Los van God ben je geen mens meer, geen mens naar Gods bedoeling.
Je gooit je leven te grabbel, je draait om jezelf heen, je hebt geen hoger doel. De dood is een macht waar je niet meer uit komt.
Waarom wil je vloeken? Waardoor voel je je opgejaagd? Waar ga je met je eenzaamheid naartoe? Op wie reageer je je frustraties af?
Heb je door hoe erg het met je gesteld is?
Je denkt het allemaal nog goed te beheersen, maar je onderschat de ernst van de situatie.
Je komt hier alleen uit als je totaal verandert.
Zie je dat in? Dat moet je wel inzien, anders denk je: laat ze maar kletsen. Ze willen alleen maar gelijk hebben.
Nee, het gaat over jou. Wat doe je met je leven? Wil je dat het inhoud krijgt en dat je gelukkig wordt? Dat je niet bang hoeft te zijn en dat je aanvaard wordt zoals je bent? Wil je dat?
Dan moet je bij God zijn. Hij wil jou met zich verzoenen.
En wij willen je helpen om Hem te vinden.
Maar je moet er wel zelf achter staan.
Anders komt er niets van terecht.
Zie je het in?
Jezus zegt:
‘Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.’