Kind gered van val van tien hoog
NIJMEGEN – Een 18-jarige Nijmegenaar en een 27-jarige plaatsgenote hebben een vijfjarig kind gered van een val van een flat vanaf de tiende verdieping. Het kind hing aan één hand aan de buitenkant van het hek langs de galerij. De twee Nijmegenaren hoorden een flatbewoonster gillen. De betreffende vrouw wees naar een flat aan de overkant, waar op tien hoog een jongetje aan de railing bungelde. Een van beiden nam meteen de lift, terwijl de ander via de trap naar boven rende. Daar tilden zij het kind over de railing.
Dit bericht las ik in de krant. In dit bericht vallen mij verschillende dingen op. Allereerst de benarde toestand van het kind als gevolg van onverantwoord gedrag, in de tweede plaats het doortastende handelen van twee ooggetuigen, en in de derde plaats dat het de krant heeft gehaald.
Stuk voor stuk zijn dat overeenkomsten met het evangelie. Het eerste dat het evangelie ons zegt is, dat wij in levensgevaar zijn door onverantwoord gedrag. Zo zou je zondigen immers kunnen omschrijven: dat is niet binnen de veilige balustrade blijven van Gods geboden. Het tweede is, dat God niet afwachtend is gebleven, maar dat Hij zich volledig heeft ingezet voor ons behoud. Hij heeft doortastend ingegrepen door zijn Zoon naar de aarde te sturen. En het derde is, dat het de Bijbel heeft gehaald, de krant van het Grote Nieuws van Gods daden voor de redding van mensen. Het wil worden doorverteld, van gelovigen aan onwetenden, van ouders aan kinderen. Maar hoe komt het dat dit evangelie niet overal op bijval kan rekenen? Hoe bestaat het dat mensen het als onzin aan de kant schuiven? Mensen zeggen dat het een sterk verhaal is, en daarmee bedoelen ze dat ze het ongeloofwaardig vinden.
Eerlijk gezegd is er wel in te komen dat mensen zo reageren. Gaan we even terug naar het berichtje in de krant. Stel je voor: die twee mensen komen net te laat. Net als ze aankomen laat het kind los. En stel je voor dat een van de twee redders het kind achterna zou springen, om het alsnog te redden. Hoe zou u daarover oordelen? Waarschijnlijk zou u zeggen: dat is dwaasheid. Want op deze manier brengen ze het er geen van beiden levend van af. De sprong erachteraan heeft helemaal geen zin.
Eigenlijk lijkt het evangelie daar nog meer op. Wij hangen niet aan één hand te balanceren, we zijn door de zonde diep gevallen. En Jezus is ons achterna gekomen, Hij is zelf de dood ingegaan, aan een kruis nog wel, de wrede en vernederende straf van de Romeinen voor opstandige slaven. Hoe kan iemand die zelf zo jammerlijk aan zijn einde gekomen is, anderen redden?
Iemand naspringen heeft alleen zin wanneer het om een drenkeling gaat. Maar hoe kun je die redden als je zelf verdrinkt? Dát is nu de kern van het evangelie: Hij is gekomen om drenkelingen te redden, maar Hij is zelf verdronken. Los van de beeldspraak: Hij is gekomen om stervelingen te redden, maar Hij is zelf gestorven. Dat klinkt mensen wonderlijk in de oren, zacht gezegd.
Hoe weerstaan wij de gefronste wenkbrauwen, het meewarige schouderophalen, de schampere opmerkingen of de totale onverschilligheid? Hoe ga je daarmee om tussen je collega’s of clubgenoten? Door te erkennen dat het een sterk verhaal is, maar dan in de betekenis van een krachtig verhaal. Dit was nodig om mij te redden, met minder kon het niet toe, dan dat Hij in mijn plaats dood ging aan het kruis. Zo droeg Hij Gods oordeel over mijn zonden. En Hij is wel dood gegaan, maar Hij is niet dood gebleven. Hij is opgestaan! Zijn volgelingen konden het eerst niet geloven, ze dachten: het is afgelopen. Totdat Hij levend aan hen verscheen. Het is Pasen geworden!
Het stuitte mensen wel tegen de borst, dat zo iemand hun redder was, die aan een afschuwelijk kruis heeft gehangen. Maar velen hebben ontdekt dat dat Gods antwoord was op hun nood.
En dat het zo onwaarschijnlijk klinkt is juist een sterk punt. Wie verzint nu zo iets? Inderdaad, dit is niet door mensen verzonnen, het is zo door God bedacht en aan hen duidelijk gemaakt. Hun hart is ervoor opengegaan. Voor dit onwaarschijnlijke evangelie hoeven we ons niet te generen, we mogen er positief uit leven. Dan kan het wel eens weerstand oproepen, maar het werk ook aanstekelijk. Zo lijkt het evangelie van een terechtgestelde Redder misschien een zwak en dwaas verhaal, maar het bewijst de kracht en de wijsheid van God in ons leven.