Op de achterkant van een van de laatste EO-Visies staat een paginagrote advertentie van een Hour-of-Powerdienst in Nederland met spreker Bobby Schuller en de medewerking van diverse artiesten. “Beleef Hour of Power live” alsof u zelf een Hour of Power-dienst in Amerika meemaakt…”, wordt in de wervende tekst gesteld. Nu eens niet voor de televisie zondagmorgen 8 of 9 uur op RTL5, maar zo dat je er bij bent, niet helemaal in Californië, maar in Hoofddorp, Apeldoorn of Gouda. Van de voorganger worden deze woorden geciteerd: “Ik zie er naar uit om samen te zingen en te bidden.” De toegangsprijs is € 15,- p.p. Bij dat laatste bleef ik haken.
Kan dat, een dienst beleggen die de opzet moet hebben van een kerkdienst zoals die elke week vanuit Amerika uitgezonden wordt, en dan entree heffen? Is dat in sommige kringen gebruikelijk? Ik weet dat de toegang voor de EO-jongerendag jarenlang gratis is geweest. Maar er kwam een moment dat men € 7,50 per kaart ging vragen om uit de kosten te komen. Dat is niet veel, maar het gaat me even om het principe. De vergelijking gaat niet helemaal op, want de EO-jongerendag is geen kerkdienst. Toch wordt er gezongen, gebeden, uit de Bijbel gelezen en een toespraak gehouden gericht op het persoonlijke geloof. De essentie van de ontmoeting met God zoeken is daar dus ook aanwezig. Er is ook een jaar geweest dat de bekende aanbiddingsartiest Michael W. Smith werd uitgenodigd en dat hij er ‘s avonds een eigen worshipconcert aan vast koppelde, wel met afzonderlijke en veel hogere toegangsprijzen. Hier gezang, gebed en getuigenis van wat God doet.
Mijn moeite met het heffen van een entreeprijs voor zulke bijeenkomsten is, dat een drempel wordt opgeworpen om samen God te aanbidden en zijn Woord te horen. Je moet eerst betalen, pas dan mag je meedoen en de zegen ontvangen. Is dat niet in strijd met het evangelie zelf dat zegt dat een Ander voor ons heeft betaald en dat iedereen welkom is in de kring, ja dat het evangelie primair voor de armen is? De toegang tot God is gratis.
Het lijkt erop dat in deze bijeenkomsten minder het model van de vierende gemeente of de evangelisatiesamenkomst de benadering bepaalt, maar meer het model van een optreden in het uitgaansleven. Het minst geldt dit wat mij betreft van de EO-jongerendag, omdat de entree bescheiden is, maar toch zouden we ook hier alert moeten zijn. Op basis van dit model bepaalt niet de toewijding aan God, zijn eer en het leven met Hem de doelstelling van wat daar gebeurt, maar de verstrooiing, het amusement. Met betaald vermaak is op zichzelf niets mis, maar als onze God in dienst daarvan wordt gesteld, wordt het onzuiver. Hij is toch de Allerhoogste? Dan kun en mag je Hem toch niet in dienst stellen van een ander, minder hoog doel, namelijk een ontspannende activiteit?
Het zou kunnen zijn dat men de benadering vanuit het uitgaansmodel afwijst. Men zou ter rechtvaardiging kunnen wijzen op de kosten. Laat ik me tot de Hour-of-Poweravonden beperken. Het gaat om drie opeenvolgende avonden waarop zeker twaalf mensen optreden, presentator Jan van den Bosch niet meegerekend. Tel daarbij de technische staf, dan komen we zeker aan een aantal van 20. Dat betekent minstens € 20.000 aan vliegtickets. Daarbij komen minstens vier hotelovernachtingen en maaltijden, laat dat oplopen tot € 15.000. Vervolgens de honoraria, de huur van de gebouwen, het vervoer van personen en apparatuur en de PR. Dat geld moet toch ergens vandaan komen? De € 67.500,- die drie uitverkochte avonden opleveren gaat daar voor een groot deel aan op, met het risico dat niet alles uitverkocht raakt.
Daar komt bij: als de mensen dan toch hun geld uitgeven aan een avond uit, kunnen ze dat dan niet het beste op deze manier doen? Maar waarom zouden ze? Er zijn andere gepaste uitgaansmogelijkheden.
Mijn afweging blijft ingegeven door het principe: de toegang tot het evangelie van onze Heer is vrij en mag niet onder de voorwaarde van een entreeprijs worden gesteld. Dit uitgangspunt bepaalt vervolgens wat je gaat doen: wel of niet naar Nederland komen met Hour of Power. Het maakt de mix van aanbidding en betaald concert in ieder geval problematisch. Men kan altijd een collecte te houden ter bestrijding van de onkosten, maar die levert, toegegeven, minder op.
Deze blog is op maandag 24 augustus 2015 als column verschenen in het Nederlands Dagblad.