Ineens had ik het haarscherp. Tot op heden dacht ik: ten diepste kun je geen bezwaar hebben tegen de regeerconstructie waarin de PVV gedoogsteun geeft aan een minderheidskabinet van VVD en CDA. Weliswaar was ik gevoelig voor de bezwaren van mensen als Ab Klink, Kees Veerman en Jan Schinkelshoek tegen de ruimte die de regerende partijen daarmee aan de PVV van Geert Wilders boden. Ik heb er in september 2010 zelfs een blog aan gewijd onder de titel ‘Verkoopt het CDA zijn ziel?’ met een voorzichtig bevestigend antwoord. Maar de kracht van het tegenargument dat met deze constructie recht is gedaan aan de uitslag van de verkiezingen, terwijl tegelijkertijd afstand is bewaard door de PVV niet in de regering op te nemen, kon ik toch niet geheel weerstaan.
Welk licht is mij opgegaan dat ik het ineens scherper kon zien? Het is het besef dat niet alleen de PVV gedoogsteun geeft aan de regering, maar dat onlosmakelijk daarmee verbonden omgekeerd de regeringspartijen VVD en CDA gedoogsteun geven aan de PVV! Natuurlijk is het inhoudelijk in de discussies voortdurend aan de orde geweest, dat door de afhankelijkheid van de PVV de regeringspartijen zich niet fors tegen uitspraken van Wilders konden keren en zich als het ware door hem lieten gijzelen. Maar zo duidelijk als in deze formulering is het niet eerder gesteld, althans, heb ik het niet meegekregen of opgepikt.
De duidelijkheid van de uitspraak dat VVD en CDA aan de PVV gedoogsteun geven is, dat VVD en CDA hiermee concreet verantwoordelijk worden gesteld voor iets dat zij welbewust doen. Wat is dan het kwalijke van deze gedoogsteun? In een democratie mag iedereen toch zeggen wat hij denkt? Het kwalijke is, dat zij daarmee ook het angst zaaien en de opruiende retoriek van Wilders gedogen zonder daartegen te protesteren en te zeggen: dit kan en mag niet.
Op genante wijze blijkt deze gedoogsteun op dit moment in de discussies over de relatie tussen Breivik en Wilders en over de vraag of en in hoeverre Wilders mee verantwoordelijk is voor de massaslachting die de Noor Breivik heeft aangericht. De VVD en het CDA nemen aan die discussie gewoon niet deel. Ze doen alsof hun neus bloedt.
Deze gedoogsteun van VVD en CDA gaat zelfs verder dan de gedoogsteun van de PVV voor het kabinet Rutte. Op punten waarop het kabinet geen gedoogafspraken met Wilders heeft, moet het kabinet altijd nog een meerderheid via oppositiepartijen zien te verkrijgen voor zijn plannen, maar door de gedoogsteun van de regeringspartijen voor het verbale gedrag van Wilders, heeft die volledige vrijheid van handelen. Door de Tweede Kamer zal hij niet worden teruggefloten, terwijl het kabinet alle risico’s loopt door de Tweede Kamer wel teruggefloten te worden.
De gedoogsteun van de VVD en het CDA voor de PVV roept morele weerstanden op, omdat die de moreel onaanvaardbare manier waarop Wilders het debat voert, in bescherming neemt.