We vieren een klein jubileum. Deze bijdrage vormt de honderdste in de rij van commentaren op mijn weblog. In januari 2008 ben ik begonnen naar aanleiding van een artikel in een van de kranten waarin oude koeien uit de sloot werden gehaald en het negatieve beeld dat in de christelijke media van mij is opgeroepen weer eens werd versterkt. De weblog bleek een uitstekende uitlaatklep om mijn ongenoegen te uiten.
Toch is het meer geworden dan een uitlaatklep van ongenoegen. Vanaf het begin was dat ook beoogd. Ik heb het de naam ‘Theologisch logboek’ gegeven. Daarmee gaf ik aan, dat ik over van alles en nog wat dat mij bezighield wat systematischer mijn gedachten zou laten gaan, vooral in het licht van hoe ik Gods bedoelingen met het leven versta.
Ik geef even een kort overzicht over de soorten onderwerpen die mij bezig hebben gehouden: Actueel nieuws, van Bush en Obama tot dodenherdenking en de aanslag op koninginnedag, ethische onderwerpen als samenwonen, homofilie, orgaandonatie, embryoselectie en abortus, verder de islam, het kerkrecht, Joden, vrouwen, de schepping, Jona, de doop, het bevrijdingspastoraat, psychiatrie en psalmberijming, de EO, Arminius en Calvijn. Een bonte verscheidenheid.
Wat vind ik hier nu zo leuk aan? Het is de uitdaging jezelf te dwingen van een verschijnsel of ontwikkeling een heldere analyse te geven en daar een standpunt op te baseren. Het gaat om meer dan een vaag gevoel van sympathie of antipathie. Hoe helderder wij ons rekenschap geven van wat er speelt, hoe gemakkelijker het zal zijn met elkaar te communiceren.
Wanneer is het het leukst? Ik denk aan diverse dingen. Het eerste is dat iets ongrijpbaars toch in woorden gevat wordt. Sterk had ik dat gevoel bij ‘De pijlen van de Amazone-indianen’ van 31 mei 2008. Op een andere manier genoot ik voldoening wanneer ik echt mijn vinger bij een serieus probleem had weten te leggen, zoals in ‘Revisie’ van 6 maart 2008. Spannend werd het als ik me aan een prognose waagde, zoals in ‘Het ongrijpbare kapitaal’ van 9 oktober 2008. Dan ontdek je hoe moeilijk het is om vanuit de situatie van nu lijnen te trekken naar de toekomst.
Voor mijzelf heeft het dus veel genoegen gegeven. Voor de lezer ook? Soms krijg ik reacties, meestal positief, maar ook als ze kritisch zijn, vormen ze een positief signaal. Een andere aanwijzing is het aantal lezers. Via ‘webstats’ kan ik dat nagaan, zonder dat ik er overigens achter kan komen wie het zijn. Het hoogtepunt werd gevormd door de maanden april, mei en juni 2009, toen zat ik per maand op een totaal van 450 verschillende bezoekers. Het totale aantal bezoekers, dus ook van mensen die vaker de site bezoeken, lag op iets meer dan het dubbele. In de vakantietijd zijn die aantallen om begrijpelijke redenen wat teruggelopen.
Een belangrijk motief om ermee door te gaan heeft trouwens veel weg van de eerste aanleiding: als de tijden nog eens terugkeren dat mensen menen over mij heen te moeten vallen en smadelijke dingen over mij te moeten schrijven, dan heb ik met dit theologische logboek mijn eigen forum gecreëerd om onomwonden mijn mening te geven.
In ieder geval dank ik u voor de aandacht en wens ik u nog veel leesplezier.