Witte Donderdag 14 april
Marcus 14
13Hij stuurde twee van zijn leerlingen op pad en zei tegen hen: ‘Ga naar de stad. Daar zal een man die een kruik water draagt jullie tegemoetkomen; volg hem, 14en wanneer hij ergens binnengaat, moeten jullie tegen de heer des huizes zeggen: “De meester vraagt: ‘Waar is het gastenvertrek waar Ik met mijn leerlingen het pesachmaal kan eten?’” 15Hij zal jullie een grote bovenzaal wijzen, die al is ingericht en waar alles gereedstaat; maak daar het pesachmaal voor ons klaar.’
ODESA (ODESSA)
Odessa, de stad met de witte paleizen, lag bij het schrijven nog in volle glorie te schitteren aan de Zwarte Zee, in het zuiden van Oekraïne. Alleen de openbare kunstwerken werden ingepakt, om ze te beschermen tegen eventuele luchtaanvallen, en toegangswegen zijn gebarricadeerd met zandzakken. Hoe lang zal dat nog duren? Hoe zal de situatie over een maand zijn?
In een moment van rust treffen twee leerlingen van Jezus voorbereidingen om de pesachmaaltijd te vieren. ‘Volg een man met een kruik op het hoofd.’ Dat deden niet veel mannen, dat was meer vrouwenwerk, destijds. Een afgesproken teken? Oppassen voor de geheime dienst? Het rustmoment wordt hun gegund.
Teken van troost: Jezus geeft aan de pesachviering een verrassende wending. Het brood en de wijn spreken van zijn lijden en sterven voor ons. Eens zal Hij het weer vieren met de zijnen. Het koninkrijk van God breekt door. Hij leidt alles ten goede, door de diepste diepte heen.
Laat het geweld maar losbreken.
Om het brood, Heer, dat Gij breekt,
om de beker die Gij reikt,
om de woorden die Gij spreekt,
Kyrie eleison.
Gezang 178: 4