Stille Week: vrijdag

Matteüs 27
45Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. 46Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?’ 47Toen de omstanders dat hoorden, zeiden enkelen van hen: ‘Hij roept om Elia!’ 48Meteen kwam er uit hun midden iemand toegesneld die een spons pakte en in zure wijn doopte. Hij stak de spons op een stok en probeerde Hem te laten drinken. 49De anderen zeiden: ‘Niet doen, laten we eens kijken of Elia Hem komt redden.’ 50Nog eens schreeuwde Jezus het uit, toen gaf Hij de geest.

Helemaal alleen

Het is aangrijpend: iemand moet sterven zonder de nabijheid van zijn of haar geliefden. Machteloos happen naar adem. Helemaal alleen, op de liefdevolle zorg van gemaskerd ziekenhuispersoneel na. Hoelang moet het personeel dit nog meemaken?
In die eenzame patiënt herkennen we iets van onszelf. Het zou ons ook kunnen overkomen. We worden teruggeworpen op onszelf. Wat is er van ons geworden? Ons afstand nemen van God maakte ons leven ziek tot de dood.

Van daaruit dalen we nog verder af, naar de doodstrijd van Jezus op Golgota. Helemaal alleen. De mensen nemen afstand. De meesten keren zich tegen Hem. Het wordt kil om je hart. Het wordt donker, midden op de dag, drie uur lang.
God is licht. En Hij zei: ‘Er zij licht!’ Maar nu heerst de duisternis. Het licht is geweken. God heeft zich teruggetrokken. Vanaf het kruis klinkt een klacht: ‘Mijn God, waarom hebt U mij verlaten?’ Zelfs God, zijn Vader, is ver.

Hier wordt een crisis uitgevochten die nog veel ernstiger is dan de coronacrisis. Het is het diepe conflict tussen de mensen en hun God, en Jezus hangt daar precies tussenin: mensen die Gods Messias verwerpen en God die zijn handen ervan af trekt. En Jezus, verworpen door de mensen, lijdt aan Gods afwezigheid. Hij stierf aan onze heilloze keuzes. Hij werd aan ons gelijk tot in de dood en in Gods oordeel, dat ons toekomt.

Daarin bleef Hij trouw aan de Vader. Daarom gaat Hij ons voor naar het leven. Hij is bij ons in onze onzekerheid en strijd. Ook bij hen die nu eenzaam moeten sterven.

Gebed
Jezus onze Heer, wees bij hen die eenzaam sterven.
Geef kracht aan verplegers om hun bed.
Dank U dat U helemaal alleen onze weg bent gegaan,
en dat U onze dood bent gestorven en onze eenzaamheid hebt doorstaan;
dat U door uw trouw aan de Vader de dood te boven kwam.
Laten wij U mogen volgen naar het leven.
Wees bij ons in onze strijd.
Geef ons geloof.
Amen

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie met de tags , , . Bookmark de permalink.