Onlangs reed ik met de auto door de polder op weg naar iemand uit de gemeente. Onderweg werd ik getroffen door de schoonheid van de tulpenvelden met al die afwisselende kleuren van bloeiende bloemen.
Ik werd daardoor zelfs zo in beslag genomen, dat ik met de auto bijna in de berm belandde.
Ho, dat is niet de bedoeling. Hou je aandacht bij de weg.
En als je dan toch wilt genieten, zet de wagen dan even aan de kant.
Dat deed ik niet, want ik had een afspraak. Ik wilde er op tijd zijn.
Over dit voorval heb ik wat langer nagedacht.
Is wat mij overkwam niet tekenend voor hoe wij als mensen vaak omgaan met het leven dat wij van God hebben ontvangen?
Het leven is als een rit door prachtige bollenvelden.
Je weet dat God zijn regels heeft gegeven, maar je wordt afgeleid door de schoonheid van het leven.
Eigenlijk word je zo in beslag genomen, dat je de regels vergeet.
Met als gevolg dat je in de berm terecht komt. Of erger, in de sloot.
God geeft ons zijn regels niet om ons dwars te zitten, maar om ons scherp te houden.
De kern van wat Hij vraagt is liefde, voor je medemens over hebben wat je voor jezelf overhebt. En in alles Hem bovenaan hebben staan.
Dat zijn de regels. Bedoeld om behouden op je bestemming te komen.
Maar onderweg laat je je meeslepen door alles wat je fascineert.
Daar is niets mis mee, als je maar niet uit de koers raakt. Want dan bereik je je doel niet. Je raakt van de weg die God voor ons heeft gebaan.
Daar sta je dan, de auto van je leven fors beschadigd. Je kunt geen meter verder.
Wat doet God?
Is Hij als een strenge politieagent die verkeersovertreders op de bon slingert? “Eigen schuld, meneer, had u maar beter uit moeten kijken.”
God let wel op ons rijgedrag, maar rekent ons daar niet onbarmhartig op af.
Is Hij als een garagebedrijf dat met genoegen de auto wegsleept, maar daar wel een vette rekening voor schrijft?
Nee. Gods Zoon heeft de rekening betaald. Hij zorgt voor een nieuw vervoermiddel: de kracht van de Geest van God. Daar word je door in beweging gezet.
En Hij houdt je bij de les. Dus: wel op zijn aanwijzingen letten.
En tussendoor met volle teugen van het leven genieten.
Wat zijn die tulpen toch adembenemend.